Podziel się wrażeniami!
Fotografowanie w czerni i bieli wymaga sporych umiejętności — ale pomaga całościowo doskonalić fotograficzne rzemiosło. I może właśnie dlatego czarno-białe fotografie przeżywają swój renesans. A zatem: jak je robić?
No dobrze, tracimy kolor — ale co dostajemy w zamian? Są fotografowie, dla których zdjęcia czarno-białe nie oznaczają utraty koloru, bo wciąż pozostaje bogactwo zróżnicowanych odcieni. Nie myśl, że w fotografii czarno-białej nie ma miejsca na różnorodność — to nieprawda!
Drugim powodem, by polubić zdjęcia w czerni i bieli, jest lepsza widoczność kształtów i faktur. Usunięcie „rozpraszających uwagę” kolorów można porównać do eliminacji dodatkowych elementów w celu uzyskania „czystszej” formy — eksponującej inne detale.
Mimo że możesz „naprawić” niezadowalający obraz, przekształcając go na zdjęcie czarno-białe, lepsze rezultaty osiągniesz, gdy od razu zastanowisz się nad atutami czerni i bieli. Oglądając prace takich mistrzów, jak Ansel Adams, widzisz obraz nasycony fakturami i kontrastem.
Zapamiętaj: liczy się przede wszystkim kontrast! Pewne motywy w naturalny sposób nadają się do utrwalania w czerni i bieli — szukaj dużych kontrastów lub ciekawego światłocienia. Spróbuj pofotografować obiekty z czarnymi i białymi elementami lub z detalami w rodzaju wzorów i linii. Obraz czarno-biały uwydatnia takie szczegóły, jak linie na twarzy. Może też wydobywać różnice między surowością a subtelnością.
Fotografowanie w czerni i bieli to znakomite ćwiczenie kompozycji — ale musisz przestać myśleć „w kolorze”. Naucz się dostrzegać faktury, zarysy i kształty.
Włącz podgląd obrazu w czerni i bieli. Choć wydaje się to oczywiste, łatwiej będzie Ci wyobrazić sobie końcowe zdjęcie.
Korzystaj z histogramu. Jego lewa strona pokazuje ilość czerni w obrazie, na środku sprawdzisz ilość szarości, a po prawej — ilość bieli. Nie przejmuj się dużą ilością czerni lub bieli. Zadbaj natomiast, by z obrazu nie zniknęły czarne części — czyli unikaj prześwietlenia.
Zdjęcia czarno-białe często udają się w ponure dni — ale uważaj na mdłe oświetlenie, w którym nie uzyskasz kontrastu między światłem a cieniem. Mdłe światło skutkuje mdłymi zdjęciami, musisz zatem zwiększyć kontrast. Zrób to za pomocą ustawienia kontrastu w aparacie lub przy późniejszej obróbce na komputerze.
Nastaw małą czułość ISO, aby zmniejszyć ilość szumu. Na zdjęciach czarno-białych jest on znacznie bardziej widoczny i potrafi zepsuć obraz, w którym główną rolę odgrywają faktury.
Podczas zdjęć w czerni i bieli aparat może pozwalać na wybór filtrów koloru. Wypróbuj cztery dostępne kolory, aby wyeksponować szczegóły i wzmocnić wymowę obrazu. Generalnie, im ciemniejszy jest filtr, tym większy będzie wynikowy kontrast. (Każdy filtr rozjaśni szczegóły w swoim kolorze, a przyciemni pozostałe.)
Fotografie w formacie RAW zawierają więcej informacji o kolorze niż obrazy JPEG. Dzięki temu, jeśli planujesz korygowanie kolorystyki lub kontrastu w programach takich jak Photoshop, będziesz pracować na wierniejszym obrazie źródłowym.
Niektóre aparaty Sony pozwalają zapisywać trzy rodzaje czarno-białych obrazów JPEG (Czarno-biały — duży kontrast, Czarno-biały o bogatej gradacji oraz Strefa twórcza — Czerń i biel) przy zachowaniu kolorowego oryginału w formacie RAW. Możesz w ten sposób „podejrzeć” obraz czarno-biały, nie tracąc oryginału w kolorze. Funkcja ta jest dostępna w wybranych korpusach Sony z mocowaniem typu E i typu A oraz pewnych aparatach z serii RX.
Powodzenia — i piszcie, jak Wam idzie!
Aby dodać komentarz, musisz się zalogować. Zarejestruj się, jeśli jeszcze nie posiadasz konta.